Sağlık ve Sosyal Hizmet Emekçileri Sendikası (SES) Antalya Şubesi Eş Başkanı Şükran İçöz 5 Aralık’ta yürürlüğe giren ebelik yönetmeliğine dair sendika binasında değerlendirmelerde bulundu.
Yönetmeliğin şimdiye kadar ebelerin yapması gereken, iş tanımları içinde yer alan yetkilerinin tekrarından ibaret olduğunu belirten Şükran İçöz;“Farklı olarak tanımlanan ‘’Rehber Ebe’’; yeni başlayan ebelerin uyum sürecinin değerlendirilmesi vajinal doğumu teşvik eden standartlara uygun oryantasyon programını başarıyla tamamlamalarına yardımcı olan ebe, tanımlanmıştır. Adı konmamış şekilde zaten bu görevi üstlenen ebeler varken bu tanımla liyakat gözetilmeden yapılacak görevlendirmelerinin yeni ‘’idari kadrolara’’ yetki vermekten öteye geçmeme riskini de beraberinde getirmektedir” dedi.
BÜYÜN SORUMLULUK EBELERİN SIRTINA BİNİYOR
‘Uzun yıllardır gebeliğin tıbbileştirilmesinin sonucu olarak artan sezaryen sayılarının önüne geçemeyen sağlık otoriteleri vajinal doğumu teşvik etmek sorumluluğunu ‘’hekimin kontrolünde’’ ebelere yüklemektedir’ diyen Şükran İçöz, “Sağlık bakanı konuşmalarında zaten bu sorumluluğun ebelere ait olduğunu dile getirmişti. Ebelerin, topluma sağlık eğitimi verme ve danışmanlık yapma gibi önemli bir sorumluluğu vardır. Anne – babalığa hazırlık amacıyla verilen doğum öncesi eğitimden, jinekoloji, aile planlaması çocuk bakımına kadar uzanan sorumluluklar da ebenin görevleri içinde yer alır. Ebelik mesleğinin halk sağlığındaki rolünün önemi kavrayamayan bu yönetmelik birinci basamaktaki meslek tanımları kargaşasına bir yenisini eklemiştir. Birinci basamağın işleyişindeki problemlerin başında koruyucu sağlık hizmetlerinin yetersizliği gelirken ebelik mesleğini sadece üreme ve yenidoğan sağlığı ile dar bir çerçeveye sıkıştırmak bütünlüklü bir koruyucu sağlık hizmeti yürütme çabasının olmadığını göstermektedir. Ebelik Sosyalleştirme döneminin kilit çalışanı, topluma en yan sağlık çalışanı giderek vasıfsızlaştırılmıştır. Önceden toplumu tanıma, toplumun sağlık gereksinimlerini belirleme, toplumun kalkınmasında görev alma gibi toplum odaklı hizmetlerden talebe dayalı bir hizmet modelinde ASM’lere hapsedildi. Kısacası toplumdan koptu. Aile sağlığı merkezlerindeki görev tanımları hekim merkezli/talep yönlü model içinde ebeler için ayrıcalıklı bir rol tanımlamamaktadır” diye konuştu.